کلا هر چیزی دودی ، آتشی ، زردرنگ با آدم متفکر ، یه گوشه نشسته که کلاه سرشه من رو یاد پلاسکو میاندازه . . .
یه جورایی حسش سنگینه . . .
ولی رنگ ها شو دوست دارم ، آبی پشت سر ، نارنجی/ قهوه ای علف ها ، سبز زمین ، سرخی آتیش ، سفیدی دود و متفکری که با رنگ خنثی در حال فکر کردنه . . . سفیدی شال ( چفیه باشه فکر کنم اسمش ) متمایزش کرده . . .